Het komt weinig voor dat een auto 100 jaar oud wordt. In Amsterdam bereikte op 19 oktober 2021 een Peugeot Quadrilette de magische leeftijd van 100. Het werd gevierd met champagne en de overdracht naar een nieuwe verzorger voor deze oude leeuw. Piebe Haaima is de nieuwe eigenaar en behoorlijk in zijn nopjes met zijn nieuwe aanwinst. Rogier Bosbaan gunt zijn Quadrilette, na bijna 40 jaar familiebezit, een gezonde toekomst waarin de auto voldoende aan zijn beweging komt.

De Peugeot Quadrilette in dit verhaal zag het levenslicht op 19 oktober 1921. Dankzij het speurwerk van L’Aventure Peugeot kon de dag waarop deze auto de fabriek verliet worden vastgesteld. Over zijn eerste 6o levensjaren is niets bekend. Ons verhaal begint in de vroege jaren ’70 als Hans van Spankeren, de opa van Rogier en thuis door zijn familie Pépé werd genoemd, de hand weet te leggen op een Quadrilette met een erg mooi patina. Bij een garage aan de Spuistraat in Amsterdam staat de auto te koop. Pépé bedenkt zich geen moment en koopt meteen. De auto is via België uit Frankrijk naar Nederland gekomenen is in die tijd al een zeldzaamheid. Kennelijk is de auto altijd door zijn eigenaren gekoesterd gezien de goede staat waarin de auto zich bevind. Zo komt de Quadrilette in de familie.

De auto is het oogappeltje van Pépé. Na jaren verschillende vooroorlogse auto’s in de garage te hebben, blijft de Quadrilette over. Rogier herinnert zich nog de vele tochtjes door Amsterdam: “Voorbijgangers keken hun ogen uit als het zachtjes autootje snorrend over de Amsterdamse grachten voorbij gleed. Pépé achter het stuur en ik mocht in het luikje daarachter plaatsnemen. Ik genoot als kind enorm van de tochtjes met opa. Soms reden we door Amsterdam en soms met een ritje van de APH of de PAC. Later ging ik met hem mee naar oldtimer beurzen. Samen gingen we dan op onderdelenjacht. In Antwerpen konden we soms twee volle dagen op de beurs rondstruinen. Dan kreeg ik een briefje mee met alles waar hij naar specifiek op zoek was.”

“Mijn opa was meubelmaker. Hij was erg handig met restaureren en wist precies hoe hij iets moest maken. Zijn liefde voor Franse klassieke auto’s heeft hij uit Frankrijk meegenomen, net als mijn oma Meme Mireille. In de Tweede Wereldoorlog werd mijn opa gevangen genomen door de bezetter en naar Duitsland afgevoerd. Wonder boven wonder wist hij te ontsnappen en tijdens zijn vlucht kwam hij nog voor de bevrijding in Frankrijk terecht. Daar ontmoette hij Mireille. De vonk sloeg meteen over tussen de avontuurlijke Hollander en de charmante Française. Dat bleek een ontmoeting voor het leven. Na de oorlog verhuisden ze naar Amsterdam om zich daar te vestigen.”

“De Quadrilette is één keer gerestaureerd. Dat is een proces waardoor u de auto extra goed leert kenen. Ik zou inmiddels zonder problemen de auto snel in elkaar kunnen zetten, zo goed heb ik mij verdiept in de constructie van de auto. Geregeld mocht de Quadrilette schitteren op de beursvloer voor bij speciale gelegenheden. Het hoogtepunt was toch wel de viering van het honderdjarige bestaan van Peugeot. De Quadrilette mocht voor de dit eeuwfeest in het museum in Sochaux staan. Ons exemplaar bleek nog mooier te zijn dan de Quadrilette uit de collectie van het museum.”

Pépé werd ouder en er kwam een moment dat Rogier letterlijk het stuur van hem mocht overnemen. Ook Rogier maakte eigen herinneringen met de auto. Tijdens de bruiloft en Rogier en zijn Amerikaanse vrouw Darden, was de Quadrilette die dag natuurlijk hét vervoermiddel. In de laatste dagen van Pépé werden herinneringen opgehaald en Rogier beloofde de auto voor altijd te koesteren, precies zoals zijn opa dat heeft gedaan. ‘Ten minste tot hij 100 jaar is!’

Hoewel de auto niet te koop was diende zich ineens een nieuwe verzorger aan voor deze oude leeuw. Het verzorgen van zo’n leeuw kan generaties lang voortgaan. Immers, zo’n degelijke klassieke auto verjaart misschien wel, de tijd heeft er minder vat op indien deze goed is geconserveerd.

Museum of verzamelaar?

Ergens in het hoge Noorden van Nederland werd een deal op grijs kenteken gesloten. Terwijl Piebe Haaima de papieren in orde liet maken viel het gesprek met de koper op de Quadrilette uit Amsterdam. En een goed verhaal over een Quadrilette is bij Piebe niet tegen dovemans oren. In korte tijd werd er via de wederzijdse kennis een afspraak gemaakt in Amsterdam om de auto te bekijken.

De auto stond niet te koop maar Rogier heeft verhuisplannen naar het buitenland. Een nieuw onderkomen vinden voor de Quadrilette was misschien wel een goed idee. Rogier wilde de auto niet aan een museum verkopen: “In een museum staat auto’s de hele dag stil terwijl een auto is gemaakt om mee te rijden. Rust roest!”

Het toeval wilde dat Piebe zijn collectie Peugeot’s in zijn eigen museum heeft ondergebracht en dat de museumstukken ook geregeld van hun plaats komen. Rogier was meteen enthousiast. Bij Piebe kon hij met een gerust hart de auto onderbrengen. Piebe: “Ik was meteen helemaal weg van deze Quadrilette. Het was meteen mijn grootste wens om deze Peugeot aan mijn collectie toe te voegen.” En zo geschiedde

De Quadrilette is van 19 oktober 1921, net als het geboortejaar van Pépé. Rogier beloofde op het sterfbed van zijn opa dat hij de auto minimaal tot zijn honderdste zou beheren en op 19 oktober 2021, honderd jaar na de productie, mag de Quadrilette tussen enkele iets jongere leeftijdgenoten zin oude dagen verder slijten. We zullen vast nog wel eens iets van hem vernemen in de toekomst.

Tekst: Maarten van der Velden. Video/Foto’s: Daan de Schiffart en Rogier Bosbaan

Peugeot Quadrilette van Amsterdam naar Wirdum